Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

Γιαγιά έμεινε φιμωμένη και δεμένη απο ληστές για 4 μέρες στη Σκοτινα Πιερίας


ΣΟΚ

"Ένα βασανιστικό μαρτύριο έζησε μία ηλικιωμένη γυναίκα στην Σκοτίνα Πιερίας που ζούσε μόνη της στο πατρικό της σπίτι, αφού μία συμμορία κακοποιών, αποτελούμενη από δύο άνδρες και μία γυναίκα, "μπουκάρισαν" στο σπίτι της γιαγιάς και αφού λήστεψαν...
την άτυχη γυναίκα, την έδεσαν χειροπόδαρα και της φίμωσαν το στόμα. Το συμβάν έλαβε χώρα το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, όπου οι τρεις κακοποιοί είχαν διαρρήξει αρκετά σπίτια του χωριού και κατέληξαν στην οικία της ηλικιωμένης. Της γιαγιάς της άρεσε να ζει μόνη της στο πατρικό της, παρά τις εκκλήσεις των παιδιών της να πάει να μείνει μαζί τους.
Η άτυχη γυναίκα έμεινε σε αυτή την βασανιστική κατάσταση δεμένη και φιμωμένη τέσσερα ολόκληρα μερόνυχτα, ώσπου να ανακαλύψουν το συμβάν συγγενείς της και να την μεταφέρουν σε άσχημη κατάσταση στο γενικό νοσοκομείο Κατερίνης, όπου και νοσηλεύεται και από ότι μάθαμε, ευτυχώς άρχισε να αναρρώνει.
Οι δράστες διέφυγαν και αναζητούνται από την αστυνομία."

http://lefteria.blogspot.com/2009/04/blog-post_5373.html

Share on Facebook

Έσπασε πάλι ο αγωγός του "Φράγματος της Μόρνας" Πιερίας






Για μια ακόμη φορά έσπασε σήμερα ο κεντρικός αγωγός του "Φράγματος της Μόρνας" που θα μεταφέρει το νερό προς τη Βόρεια Πιερία, αυτή τη φορά στον δρόμο που ενώνει τις Καρυές με την Μεσαία Μηλιά, κοντά στο εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου, με αποτέλεσμα λόγω της νέας αυτής βλάβης να χύνονται από τον αγωγό πάνω από 150 κυβικά νερού την ώρα.
Τη βλάβη αντιλήφθηκε πρώτος ο παπα-Βασίλης από τις Καρυές, μια και προετοιμάζει τον παρακείμενο ναϊσκο του Αγίου Αθανασίου για την πανήγυρη της 2ας Μαΐου και ανησύχησε, μήπως υποστεί καθίζηση ο δρόμος από τη μεγάλη ποσότητα νερού που χυνόταν από τον αγωγό. Δεδομένου ότι ο αγροτικός αυτός δρόμος είναι μεγάλης κυκλοφορίας, αφού από εκεί κινούνται για τις αγροτικές εργασίες τους οι αγρότες της περιοχής με τα οχήματα τους, αλλά από εκεί διέρχονται και βαρέα οχήματα, πράγμα που με τη νέα βλάβη του αγωγού καθιστά επικίνδυνη τη διέλευση των τροχοφόρων για τυχόν πρόκληση σοβαρού ατυχήματος.
Στο σημείο της νέας βλάβης του αγωγού βρέθηκε και ο Πρόεδρος του ΤΟΕΒ κ. Νικόλαος Τζήκας, ο οποίος δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα εξής : "Πρέπει να καταλάβει ο κ. Νομάρχης ότι το έργο δεν είναι τόσο καλά κατασκευασμένο, έτσι ώστε να μπορέσει σε σύντομο χρονικό διάστημα να το χρησιμοποιήσει, για να μεταφέρει νερό. Πιστεύουμε ότι συνεχώς θα έχουμε τέτοια σπασίματα και ότι δυστυχώς μέσα σε αυτόν τον δρόμο, από τον οποίο διέρχονται σε καθημερινή βάση πάρα πολλοί κάτοικοι με τα οχήματα τους, κατά πάσα πιθανότητα ενδέχεται να προκύψουν και επικίνδυνες καταστάσεις και κυρίως, όταν διέρχονται από εδώ μεγάλα φορτία. Το σημερινό σπάσιμο του αγωγού που σημειώθηκε κάτω από την επιφάνεια του δρόμου, αποδεικνύει ότι κανένας κάτοικος και κανένας φορέας της περιοχής δεν ασχολείται με δολιοφθορές και αυτό το τονίζω προς απάντηση του κυρίου Νομάρχη για την μήνυση που κατέθεσε κατά αγνώστων, υπαινισσόμενος πιθανούς δολιοφθορείς για τις βλάβες που προκύπτουν συνεχώς εξ αιτίας των κακοτεχνιών του έργου. Εδώ πιο πάνω πριν λίγο καιρό ο αγωγός υπέστη άλλες δύο βλάβες".
Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε για το θέμα με τον δήμαρχο Πέτρας Μάκη Παπαδημητρίου, ο οποίος απουσίαζε από τον δήμο, μας δήλωσε τα εξής : "Έχω ενημερωθεί για τη νέα βλάβη, αλλά αποφεύγω να προβώ σε οποιαδήποτε δήλωση, διότι το θέμα έχει κουράσει τον κόσμο¨.
0 σχόλια

Έξω οι έμποροι, μέσα οι χρήστες

29 Απριλίου 2009, 22:46


Εξαντλούν όλη τους την αυστηρότητα στους χρήστες ναρκωτικών ουσιών, νυν και πρώην, και όλη τους την ανοχή στους εμπόρους. Δύο νέοι άνθρωποι έζησαν τον παραλογισμό και την κατάχρηση εξουσίας της Αστυνομίας σε όλο της το μεγαλείο, σε μία επίδειξη «υπερβάλλοντος ζήλου».

Αστυνομικοί της Ασφάλειας Καβάλας τους απήγαγαν, τους εξευτέλισαν και τους ανέκριναν χωρίς λόγο, ζητώντας τους να ομολογήσουν πράξεις τις οποίες δεν είχαν διαπράξει!

Το πρωτοφανές περιστατικό συνέβη στις 25 Απριλίου. Όπως καταγγέλλει στη zougla.gr η 25χρονη Τίνα, τόσο η ίδια όσο και ο σύζυγός της, Αντώνης, πρώην χρήστης ναρκωτικών που κατάφερε να απεξαρτηθεί και βρίσκεται στο στάδιο της αποθεραπείας, απήχθησαν με «γκανγκστερικό» τρόπο από άνδρες του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών Καβάλας και ανακρίθηκαν επί 7 ολόκληρες ώρες χωρίς να τους εξηγήσουν το λόγο της βίαιης προσαγωγής τους στο Αστυνομικό Τμήμα.

Ακούστε πώς περιγράφει στη zougla.gr την τρομακτική εμπειρία της η 25χρονη κοπέλα.


Η απίστευτη περιπέτειά τους ξεκίνησε, όταν η νεαρή γυναίκα πετάχτηκε να πάρει ψωμί. Έξω από το κατάστημα τη σταμάτησε ένας άγνωστος άνδρας, λέγοντάς της ότι είναι από την Ασφάλεια, χωρίς ωστόσο να της δείξει κάποιο σήμα.

Τότε ένα τζιπ με φιμέ τζάμια της έκλεισε το δρόμο και ένας αστυνομικός την άρπαξε, την πέταξε μέσα στο τζιπ, την έδεσε πισθάγκωνα με χειροπέδες, της πήρε το κινητό και τα κλειδιά του σπιτιού της. Την άφησε κλειδωμένη μέσα στο τζιπ μαζί με τον άνδρα που της συστήθηκε ως «αστυνομικός της Ασφάλειας», ο οποίος - ενώ ήταν δεμένη- της έκανε σωματικό έλεγχο, ψάχνοντας μάλιστα σε σημεία που μόνο γυναίκα αστυνομικός θα επιτρεπόταν να ερευνήσει.

Στο μεταξύ, οι συνάδελφοί του, εισέβαλαν χωρίς ένταλμα στο σπίτι τους, πέρασαν χειροπέδες στο σύζυγό της, τον έσυραν έξω, έψαξαν το επαγγελματικό αυτοκίνητό του και παρά το γεγονός ότι δε βρήκαν απολύτως τίποτα, τον έβαλαν κι εκείνον στο τζιπ και ξεκίνησαν με προορισμό το Αστυνομικό Τμήμα.

Καθ’ οδόν προς την Ασφάλεια, η Τίνα αντέδρασε και ζήτησε να της εξηγήσουν τι συμβαίνει. Τότε ο ένας από τους αστυνομικούς την απείλησε με χειροδικία. Όταν έφτασαν στο Τμήμα έβγαλαν τις χειροπέδες του Αντώνη, αλλά όχι τις δικές της με τη δικαιολογία ότι… δεν έβρισκαν το κλειδί!

Ύστερα από 7 ολόκληρες ώρες ανάκρισης σε διαφορετικά δωμάτια και αφόρητες πιέσεις «να τους δώσουν κάτι» για να συντάξουν τη δικογραφία, χωρίς να τους επιτρέπουν να ειδοποιήσουν κάποιον δικό τους ή το δικηγόρο τους, στις 3:30 τα ξημερώματα τους άφησαν να φύγουν. Προηγουμένως, τους «συνέστησαν» να εγκαταλείψουν την πόλη. Έτσι, η Τίνα και ο Αντώνης, φορώντας τις πυτζάμες τους και έχοντας μόνο μερικά κέρματα στην τσέπη, γύρισαν στο σπίτι τους.

Για βαρύτατες κακουργηματικές πράξεις έκανε λόγο ο δικηγόρος του ζευγαριού, κ. Χρυσόστομος Βελάκης, ο οποίος, όπως είπε στη zougla.gr, θα υποβάλλει μήνυση.

Η Τίνα και Αντώνης αποφάσισαν να μη συμμορφωθούν προς τις... υποδείξεις των αστυνομικών. Θα παραμείνουν στην πόλη τους, αποφασισμένοι να μην γυρίσουν «πίσω».

pigi---www.zougla.gr

Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΑΤΑΛΑΣ


''ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ''

ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ----ΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΑΤΑΛΑΣ

ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ''ΑΡΓΩ'' Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΤΟΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΑΤΑΛΑΣ

ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ----ΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ----ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

"ΕΥΘΕΙΕΣ ΒΟΛΕΣ" ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑΝΝΗ ΑΜΟΙΡΙΔΗ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ



"Πόλεμος" έχει ξεσπάσει μετά και τη νέα διαγραφή του δημοτικού συμβούλου Γιώργου Κοκκαβίδη από τον επικεφαλής της δημοτικής αντιπολίτευσης δήμου Κατερίνης και βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Πιερίας Γιάννη Αμοιρίδη. Ο κ. Κοκκαβίδης απάντησε με "αιχμηρή" δήλωση, αναφέροντας μεταξύ άλλων, ότι τέτοιες ενέργειες του Γιάννη Αμοιρίδη προσβάλουν τον δημοτικό συνδυασμό και τον χώρο του ΠΑΣΟΚ και ότι ο βουλευτής και επικεφαλής της δημοτικής αντιπολίτευσης Κατερίνης δεν μπορεί να πατάει σε δύο βάρκες και να κρατά σε ομηρία την δημοτική παράταξη με τον πολιτικό ευνουχισμό των μελών της, αφού τα καθήκοντα του ως βουλευτή δεν του επιτρέπουν να ασκεί ταυτόχρονα και τα καθήκοντα του επικεφαλής της δημοτικής αντιπολίτεσης και τον αποκαλεί "γκέστ σταρ" του δημοτικού συμβουλίου.




Δηλώσεις του Δημοτικού Συμβούλου Κατερίνης κ. Κοκαβίδη Γεωργίου :

"ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΜΟΙΡΙΔΗ ΠΡΟΣΒΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΑΣΥΡΟΥΝ ΤΟ ΠΑΣΟΚ"


"Η απόφαση του επικεφαλής του συνδυασμού «ΠΡΑΞΗ ΤΟ ΟΡΑΜΑ» κ. Αμοιρίδη Ιωάννη να προχωρήσει σε δήλωση διαγραφής μου δημοτικού συμβούλου την περασμένη Τετάρτη 22-04-2009 κατά την συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβούλιου πρόκειται για σοβαρό πολιτικό και ηθικό ατόπημα.

Οι δημοτικές παρατάξεις δεν είναι ‘’μαγαζιά’’ και ιδιοκτησίες κανενός όποια ιδιότητα και αν έχει, αντίθετα είναι συλλογικά όργανα που λειτουργούν με δημοκρατικές διαδικασίες.

Είναι προφανές πως ο κ. Αμοιρίδης ίσως αισθάνεται αρχηγός ‘’ελέω Θεού’’ και οι αποφάσεις που λαμβάνει είναι αποτέλεσμα αλαζονείας. Με την μακρά, όμως, θητεία του στα αυτοδιοικητικά δρώμενα του δήμου μας θα έπρεπε να γνωρίζει πως η διαγραφή μέλους από την δημοτική ομάδα είναι προϊόν συλλογικής απόφασης των εκλεγμένων δημοτικών συμβούλων του συνδυασμού.

Σύμφωνα λοιπόν με το δημοτικό κώδικα, άρθρο 94 παράγραφος 5, η διαδικασία διαγραφής μέλους μιας δημοτικής ομάδας επιτυγχάνεται με αιτιολογημένη απόφαση των 2/3 του συνόλου των μελών της δημοτικής ομάδας και όχι μεμονωμένα από τον επικεφαλής του συνδυασμού.

Ο κ. Αμοιρίδης με τέτοιου είδους αυταρχικές αποφάσεις, που αντίκειται στις αρχές της δημοκρατίας και της ελεύθερης βούλησης των αιρετών δημοτικών συμβούλων, προσπαθεί να φιμώσει οποιαδήποτε άποψη διαφοροποιείται από την δική του γραμμή.

Αποτελεί πραγματικά πρόκληση να προχωρά μονομερώς σε τέτοιου είδους αποφάσεις, παρακάμπτοντας άκομψα το σύνολο των μελών της δημοτικής ομάδας.

Οι ενέργειες αυτές του κ. Αμοιρίδη προσβάλουν και διασύρουν τόσο τον συνδυασμό μας, όσο και το χώρο του ΠΑΣΟΚ.

Παρότι ύστερα από την εκλογή του στο βουλευτικό αξίωμα υποβόσκει μια παραφιλολογία για το πόσο ηθικά συμβατό είναι η επιλογή του να πατάει σε δυο βάρκες ταυτόχρονα, δεν έγινε ποτέ, σε σοβαρή βάση, μια δημόσια συζήτηση.

Αποτελεί γεγονός πως ο κ. Αμοιρίδης επιλέγει σκόπιμα περίπου 18 μήνες πριν τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές στο δήμο μας να κρατά σε ομηρία τη δημοτική μας παράταξη και να επιχειρεί πολιτικό ευνουχισμό των μελών της δημοτικής ομάδας με τέτοιου είδους χειρισμούς.

Είναι γεγονός πως η πολιτική του επιλογή να διατηρεί την θέση του επικεφαλής του συνδυασμού στο δήμο Κατερίνης τι στιγμή που οι υποχρεώσεις του ως βουλευτής δεν του επιτρέπουν να ασκεί τα καθήκοντα του ούτε στο ελάχιστο, πιθανόν αποσκοπεί αλλού.

Η απόφαση του να κρατά σκοπίμως σε ομηρία τη δημοτική ομάδα για προσωπικές πολιτικές σκοπιμότητες είναι μία πράξη για την οποία πρέπει επιτέλους να αναλάβει τις πολιτικές ευθύνες που του αναλογούν.

Αλήθεια, δεν είναι γεγονός πως υπάρχει ανεπαρκής αντιπολιτευτική δράση με προσωπική του υπαιτιότητα απέναντι σε μια δημοτική αρχή, που δεν έχει να παρουσιάσει τίποτε σημαντικό τα τελευταία δυο χρόνια της διοίκησης της;

Αλήθεια θεωρεί ο κ. Αμοιρίδης ότι με τις εμφανίσεις του ως ‘’guest star’’ στο δημοτικό συμβούλιο προσφέρει καλές υπηρεσίες στην δημοτική παράταξη και στο τόπο;

Ακριβώς 18 μήνες πριν τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές η κατάσταση στο χώρο του ΠΑΣΟΚ στο δήμο μας αποτελεί προϊόν μικροπολιτικών τεχνασμάτων του κ. Αμοιρίδη, όπου δεν επιτρέπει με έντεχνο τρόπο να απελευθερωθούν δυνάμεις, οι οποίες θα διεκδικήσουν και θα εγγυηθούν μια καλύτερη διοίκηση για το Δήμο Κατερίνης την επόμενη τετραετία.

Φρονώ πως τούτη τη στιγμή, όπου η σημερινή δημοτική αρχή έχει υπερχρεώσει τον Δήμο με υπέρογκα δάνεια, χωρίς να έχει παρουσιάσει τίποτε σημαντικό αλλά και χωρίς να διαθέτει ένα συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη του Δήμου μας, δεν επιτρέπεται ο συνδυασμός μας να ασχολείται με μικροπολιτικές μηχανορραφίες αποπροσανατολισμού.

Αυτό που προέχει είναι η ενότητα του συνδυασμού και η ενότητα του χώρου του ΠΑΣΟΚ για το καλό της παράταξης αλλά κυρίως του τόπου.

Καλώ λοιπόν τον κ. Αμοιρίδη να αναλογιστεί τις ευθύνες του και να πράξει με γνώμονα το συμφέρον του συνδυασμού και του Δήμου.

Καλώ επίσης τα μέλη της δημοτικής ομάδας να λειτουργήσουν με περίσκεψη αλλά και αποφασιστικότητα προκειμένου να μην υπάρχει αυτή η εσωστρέφεια και ομφαλοσκόπηση εντός του συνδυασμού, όπου τεχνηέντως εκπορεύεται από συγκεκριμένη αφετηρία.

Καλώ επίσης και την Νομαρχιακή Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ ενόψει των επερχόμενων δημοτικών εκλογών στον δήμο μας να αναλάβει τις πρωτοβουλίες που απαιτούνται, απεμπολώντας το δικαίωμα από τον οποιονδήποτε να χαράζει προσωπικές πολιτικές στρατηγικές σε βάρος της παράταξης και του Δήμου.

Καταλήγοντας δηλώνω πως ως νέος άνθρωπος σέβομαι τις συλλογικές αποφάσεις και πειθαρχώ σ΄ αυτές. Δεν είμαι διατιθέμενος όμως να σεβαστώ αποφάσεις φθηνού εντυπωσιασμού και μικροπολιτικής. Έτσι, λοιπόν καλώ τον κ. Αμοιρίδη να λειτουργήσει θεσμικά και να θέσει στην δημοτική ομάδα ως οφείλει το ζήτημα της διαγραφής μου.

Εν’ κατακλείδι δηλώνω πως θα συνεχίσω πιστός στις ίδιες αρχές και αξίες που πρέσβευα και συνεχίζω να πρεσβεύω στο μέλλον με μοναδικό γνώμονα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του δήμου και των δημοτών".

Ο Δημοτικός Σύμβουλος

Κοκαβίδης Γεώργιος

0 σχόλια

Για τις προσεχείς εκλογές...


ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ



Share on Facebook

Δικηγόροι Αθήνας vs δικηγόρους Πιερίας... 3-2 το σκορ υπέρ των Κατερινιωτών...





Και η μπάλα στα...δίχτυα...Ο τερματοφύλαξ με την ομάδα των δικηγόρων εξ Αθηνών και πολιτευτής της ΝΔ Πιερίας Κώστας Δημόπουλος μόλις έχει δεχτεί γκολ από τους συνάδελφους του της Κατερίνης και σπεύδει να μαζέψει τη μπάλα...
0 σχόλια

Υπό βροχήν ο αγώνας δηκηγόρων Αθήνας - Πιερίας...




Υπό βροχήν χτες στους πρόποδες του Ολύμπου διεξήχθη ο ποδοσφαιρικός αγώνας δικηγόρων Αθηνών - Κατερίνης στην Καρίτσα με νικητές τους εντόπιους νομικούς με σκορ 3-2... Εδώ βλέπουμε σε μια φάση του αγώνα τον Κώστα Δημόπουλο τερματοφύλακα της αθηναϊκής ομάδας να έχει αποκρούσει την μπάλα μετά από δυνατή προσπάθεια...
0 σχόλια

"Κυνηγούσαν" τη μπάλα χτες οι δικηγόροι Αθήνας - Κατερίνης...




Να και η κερκίδα των δικηγόρων Κατερίνης με επικεφαλής τον Περικλή Γιδαράκο και τον Θάνο Καρασαβίδη να παρακολουθούν με αγωνία την εξέλιξη του χτεσινού αγώνα στην Καρίτσα... Τελικά όλα καλά, έτσι Περικλή;
0 σχόλια

Δικηγόροι Αθήνας και Κατερίνης "κλωτσούσαν" χτες την μπάλα...




Συναρπαστικός αγώνας χτες στο γήπεδο της Καρίτσας, όπου η ποδοσφαιρική ομάδα των δικηγόρων της Αθήνας αντιμετώπισε τους δικηγόρους της Κατερίνης... Ο Κώστας Δημόπουλος έπαιξε τερματοφύλακας με την ομάδα των Αθηναίων που ηττήθηκε τελικά με 3-2 από του Πιεριείς... Πρόσεχε Κώστα... θα φας γκοοοοολ...
0 σχόλια

Τρίτη 21 Απριλίου 2009

Σάββατο, 11 Απρίλιος 2009

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΩ




Διαβάστε Περισσότερα...
Για εκείνους που ξέχασαν ή που δεν ξέρουν


Για εκείνους που ξέχασαν ή που δεν ξέρουν

21 Απριλίου 2009, 14:15

Πολύβιος Κανές

Ήταν πέντε και μισή το πρωί, Μεγάλη Παρασκευή, τα σχολεία έκλειναν, όταν κτύπησε το τηλέφωνο. Ασυνήθιστα πράγματα. Σούσουρο και οι γονείς να σιγοψιθυρίζουν. «Άνοιξε το ραδιόφωνο» είπε ο φίλος από την άλλη άκρη του σύρματος. Στρατιωτικά εμβατήρια και εκείνη η απεχθέστατη φωνή του εκφωνητή: «Λόγω της εκρύθμου καταστάσεως ο Στρατός ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας».

Είχε ξημερώσει για τα καλά όταν καβάλησα το ποδήλατο για να κατευθυνθώ προς τις δύο στρατιωτικές βάσεις, που τότε ήταν εγκατεστημένες στο Φαληρικό Δέλτα. Ψυχή στους δρόμους. Πού και πού ένα στρατιωτικό όχημα της Αεροπορίας πέρναγε με ταχύτητα από την τότε λεωφόρο Ποσειδώνος. Με ορθοπεταλιά έφθασα στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις... Ένας ένστολος με κράνος μου είπε να γυρίσω στο σπίτι αμέσως. Έκανα μία στροφή και αντίκρισα ένα βαρύ όχημα να είναι σταθμευμένο στη νησίδα του Φαληρικού Δέλτα, μπροστά από τον Ιππόδρομο. Δεκατριών χρόνων παιδάκι. 21η Απριλίου 1967. Ο Στρατός είχε αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας. Τις επόμενες ημέρες θα αποτυπωνόταν στον εγκέφαλο μας η χροιά της φωνής ενός γελοίου αρλεκίνου, κάποιου Γιώργου Παπαδόπουλου, Συνταγματάρχη, και των άλλων δύο, ενός Μακαρέζου και ενός Παττακού. Φιγούρες από «Μάπετ σόου», μόνο που αυτές οι φιγούρες ακουμπούσαν με το δάκτυλό τους την σκανδάλη του περιστρόφου τους. Η Ελλάδα έμπαινε εκείνη την ημέρα στον «γύψο» έως το καλοκαίρι του 1974. Επτά χρόνια Χούντας, πόνου, εξορίας, φυλακών, βασανιστηρίων. Επτά χρόνια, που εκκόλαψαν τους μετέπειτα «Νταβατζήδες» της κοινωνίας, τους κατασκευαστές, τους νεόπλουτους, τα νέα τζάκια. Επτά χρόνια, που οδήγησαν στο κυπριακό δράμα. Μία επταετία, που απομόνωσε τη χώρα και επέτρεψε σε κάθε λογής αμόρφωτους, απολίτιστους, βάρβαρους νεοελληναράδες να απολαύσουν το δημιούργημά τους με το σύνθημα «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών».

Η Ελλάδα είχε περάσει την επώδυνη περίοδο προσαρμογής, μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο που έληξε το 1949, με την ήττα των μισών και την νίκη των άλλων μισών. Η χώρα αποτελούσε στίβο άθλησης των αμερικανών νεοκατακτητών, με τους Έλληνες κυβερνήτες να ασχολούνται με την μεθοδική εξουδετέρωση των προοδευτικών πυρήνων της Κοινωνίας. Στην Μακρόνησο στέναζε η Κοινωνία και στις φυλακές αγκομαχούσαν οι ηττημένοι. Εκτελέσεις και πάλι εκτελέσεις, και εξορίες στο νησιά, στον Άι Στράτη. Η επαρχία ερημωμένη από δύο πολέμους, τον Β΄ Παγκόσμιο και μετά τον Εμφύλιο. Στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη του '50 η Ελλάδα προσπαθούσε να επιβιώσει. Κάτι άλλαζε, ωστόσο, σε πείσμα των καιρών και των μισαλλόδοξων. Μία γενιά ερχόταν με συνθήματα για την Παιδεία, με το 114 και βεβαίως για τον αγώνα ανεξαρτησίας της Κύπρου από τον εγγλέζικο βραχνά. Οι φοιτητές έβγαιναν στους δρόμους. Οι προοδευτικές οργανώσεις άρχισαν να ξεφυτρώνουν. Κάποιες προσωπικότητες ξεχώριζαν. Κάποιοι καλλιτέχνες τολμούσαν. Ποιητές κατέγραφαν και γραφιάδες κατήγγειλαν. Το 1963 στην Θεσσαλονίκη ο Λαμπράκης πέφτει νεκρός από το κτύπημα ενός ροπάλου, που το κρατούσε ένας γνωστός παρακρτικός της Ασφάλειας. Ο θάνατός του δίνει το σύνθημα. Θα ακολουθήσει ο Πέτρουλας, που σκοτώνεται από την Αστυνομία σε διαδήλωση στο Κέντρο της Αθήνας. Ο Κ. Καραμανλής έχει αποχωρήσει από το προσκήνιο και έχει καταφύγει στο Παρίσι. Ο Γεώργιος Παπανδρέου κερδίζει τις εκλογές. Η Ελλάδα ανασαίνει. Ο κόσμος απαιτεί. Ο Κ. Μητσοτάκης αποστατεί. Η Κυβέρνηση πέφτει. Η Κοινωνία κατεβαίνει στους δρόμους και καταριέται την Βασιλεία και τους Βασιλείς. Ο Βασιλιάς Παύλος έχει πεθάνει, ο νεαρός Κωνσταντίνος στέφεται Βασιλέας και στα Ανάκτορα κυβερνά μία μορφή «Μάπετ σόου» μεγάλης επικινδυνότητας: η Βασιλομήτωρ Φρειδερίκη. Οι εποχές είναι περίεργες. Ο Ψυχρός Πόλεμος, ο ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης είναι στο φόρτε του. Στη Μέση Ανατολή ετοιμάζεται η «Μεγάλη Ανατροπή» με το Ισραήλ να μεθοδεύει την τελική του επίθεση (όπως νόμιζε) κατά των Αράβων. Στην Κύπρο τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Τα γεγονότα της Κοκκίνου με τους τουρκοκύπριους νεκρούς από τις σφαίρες των ακροδεξιών ελληνοκυπρίων ξυπνά την Άγκυρα, που μεθοδεύει πια και αυτή την «τελική λύση».

Από τις αρχές της δεκαετίας του '50 έχει συσταθεί μία παραστρατιωτική οργάνωση, ο «ΙΔΕΑ». Σε αυτήν «στρατοπεδεύουν» τα ακροδεξιά στοιχεία, στρατιωτικοί και πολιτικοί. Ο Γιώργος Παπαδόπουλος. Οι Μακαρέζοι και οι Παττακοί γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν στα σπλάχνα αυτής της οργάνωσης.

1967. Η Ελλάδα στους δρόμους. ‘Έχουν προκηρυχθεί εκλογές. Το Παλάτι κινείται να ανατρέψει την δημοκρατική τάξη. Οι Στρατηγοί ετοιμάζουν πραξικόπημα. Μερικοί συνταγματάρχες επιχειρούν να προλάβουν την εφαρμογή των σχεδίων του παλατιού και των ανώτατων στελεχών του Στρατού. Τα καταφέρνουν. Η Κοινωνία πιάνεται στον ύπνο. Η Αριστερά επίσης. Τα ξερονήσια γεμίζουν από προοδευτικούς εξόριστους. Ο Θεοδωράκης τραγουδά απομονωμένος εξόριστος στη Ζάτουνα. Στην οδό Μπουμπουλίνας, πάνω στην ταράτσα, εξολοθρεύονται ψυχές δημοκρατικών ανθρώπων από βασανιστές με πρόσωπο και ονοματεπώνυμο. Μία λέξη σιγοψιθυρίζεται: «Φάλαγγα»... Ο εφιάλτης θα κρατήσει επτά χρόνια. Η κυπριακή τραγωδία θα λειτουργήσει σαν καταλύτης. Η Χούντα πέφτει και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ξανάρχεται. Η περίοδος της Μεταπολίτευσης θα αρχίσει με τους καλύτερους οιωνούς. Αναγνωρίζεται το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος. Η κοινωνία δηλώνει με ανακούφιση πως η εθνική συμφιλίωση είναι γεγονός. Έρχεται σιγά σιγά η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι κυβερνήσεις αλλάζουν, ο Ανδρέας Παπανδρέου μεσουρανεί, η χώρα αλλάζει. Αυτοί που ήταν παιδιά το 1967 είναι πιά μεσήλικες και πολλοί δεν θέλουν να θυμούνται. Η νέα γενιά δεν έχει αναφορές. Είναι το αντίτιμο της λήθης, αλλά λαός που ξεχνά αυτοκτονεί. Κοινωνία που λησμονεί αργοπεθαίνει. Αν ο πόλεμος είναι το μεγάλο κακό, ο εμφύλιος τότε είναι το απόλυτο κακό. Ο φασισμός είναι το μέσον, το όχημα. Η Ελλάδα από το 1940 έως και το 1974 βίωσε την απόλυτη βαρβαρότητα. Το ξεπέρασε και κάποια στιγμή νόμισε πως δεν υπάρχουν πια βάρβαροι. Ο ποιητής έχει προειδοποιήσει όμως. Οι βάρβαροι δεν τελειώνουν ποτέ. Θα είναι πάντα εκεί κάπου και θα τους περιμένουμε. pigi---zougla.gr

Για εκείνους που ξέχασαν ή που δεν ξέρουν


Για εκείνους που ξέχασαν ή που δεν ξέρουν

21 Απριλίου 2009, 14:15

Πολύβιος Κανές

Ήταν πέντε και μισή το πρωί, Μεγάλη Παρασκευή, τα σχολεία έκλειναν, όταν κτύπησε το τηλέφωνο. Ασυνήθιστα πράγματα. Σούσουρο και οι γονείς να σιγοψιθυρίζουν. «Άνοιξε το ραδιόφωνο» είπε ο φίλος από την άλλη άκρη του σύρματος. Στρατιωτικά εμβατήρια και εκείνη η απεχθέστατη φωνή του εκφωνητή: «Λόγω της εκρύθμου καταστάσεως ο Στρατός ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας».

Είχε ξημερώσει για τα καλά όταν καβάλησα το ποδήλατο για να κατευθυνθώ προς τις δύο στρατιωτικές βάσεις, που τότε ήταν εγκατεστημένες στο Φαληρικό Δέλτα. Ψυχή στους δρόμους. Πού και πού ένα στρατιωτικό όχημα της Αεροπορίας πέρναγε με ταχύτητα από την τότε λεωφόρο Ποσειδώνος. Με ορθοπεταλιά έφθασα στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις... Ένας ένστολος με κράνος μου είπε να γυρίσω στο σπίτι αμέσως. Έκανα μία στροφή και αντίκρισα ένα βαρύ όχημα να είναι σταθμευμένο στη νησίδα του Φαληρικού Δέλτα, μπροστά από τον Ιππόδρομο. Δεκατριών χρόνων παιδάκι. 21η Απριλίου 1967. Ο Στρατός είχε αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας. Τις επόμενες ημέρες θα αποτυπωνόταν στον εγκέφαλο μας η χροιά της φωνής ενός γελοίου αρλεκίνου, κάποιου Γιώργου Παπαδόπουλου, Συνταγματάρχη, και των άλλων δύο, ενός Μακαρέζου και ενός Παττακού. Φιγούρες από «Μάπετ σόου», μόνο που αυτές οι φιγούρες ακουμπούσαν με το δάκτυλό τους την σκανδάλη του περιστρόφου τους. Η Ελλάδα έμπαινε εκείνη την ημέρα στον «γύψο» έως το καλοκαίρι του 1974. Επτά χρόνια Χούντας, πόνου, εξορίας, φυλακών, βασανιστηρίων. Επτά χρόνια, που εκκόλαψαν τους μετέπειτα «Νταβατζήδες» της κοινωνίας, τους κατασκευαστές, τους νεόπλουτους, τα νέα τζάκια. Επτά χρόνια, που οδήγησαν στο κυπριακό δράμα. Μία επταετία, που απομόνωσε τη χώρα και επέτρεψε σε κάθε λογής αμόρφωτους, απολίτιστους, βάρβαρους νεοελληναράδες να απολαύσουν το δημιούργημά τους με το σύνθημα «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών».

Η Ελλάδα είχε περάσει την επώδυνη περίοδο προσαρμογής, μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο που έληξε το 1949, με την ήττα των μισών και την νίκη των άλλων μισών. Η χώρα αποτελούσε στίβο άθλησης των αμερικανών νεοκατακτητών, με τους Έλληνες κυβερνήτες να ασχολούνται με την μεθοδική εξουδετέρωση των προοδευτικών πυρήνων της Κοινωνίας. Στην Μακρόνησο στέναζε η Κοινωνία και στις φυλακές αγκομαχούσαν οι ηττημένοι. Εκτελέσεις και πάλι εκτελέσεις, και εξορίες στο νησιά, στον Άι Στράτη. Η επαρχία ερημωμένη από δύο πολέμους, τον Β΄ Παγκόσμιο και μετά τον Εμφύλιο. Στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη του '50 η Ελλάδα προσπαθούσε να επιβιώσει. Κάτι άλλαζε, ωστόσο, σε πείσμα των καιρών και των μισαλλόδοξων. Μία γενιά ερχόταν με συνθήματα για την Παιδεία, με το 114 και βεβαίως για τον αγώνα ανεξαρτησίας της Κύπρου από τον εγγλέζικο βραχνά. Οι φοιτητές έβγαιναν στους δρόμους. Οι προοδευτικές οργανώσεις άρχισαν να ξεφυτρώνουν. Κάποιες προσωπικότητες ξεχώριζαν. Κάποιοι καλλιτέχνες τολμούσαν. Ποιητές κατέγραφαν και γραφιάδες κατήγγειλαν. Το 1963 στην Θεσσαλονίκη ο Λαμπράκης πέφτει νεκρός από το κτύπημα ενός ροπάλου, που το κρατούσε ένας γνωστός παρακρτικός της Ασφάλειας. Ο θάνατός του δίνει το σύνθημα. Θα ακολουθήσει ο Πέτρουλας, που σκοτώνεται από την Αστυνομία σε διαδήλωση στο Κέντρο της Αθήνας. Ο Κ. Καραμανλής έχει αποχωρήσει από το προσκήνιο και έχει καταφύγει στο Παρίσι. Ο Γεώργιος Παπανδρέου κερδίζει τις εκλογές. Η Ελλάδα ανασαίνει. Ο κόσμος απαιτεί. Ο Κ. Μητσοτάκης αποστατεί. Η Κυβέρνηση πέφτει. Η Κοινωνία κατεβαίνει στους δρόμους και καταριέται την Βασιλεία και τους Βασιλείς. Ο Βασιλιάς Παύλος έχει πεθάνει, ο νεαρός Κωνσταντίνος στέφεται Βασιλέας και στα Ανάκτορα κυβερνά μία μορφή «Μάπετ σόου» μεγάλης επικινδυνότητας: η Βασιλομήτωρ Φρειδερίκη. Οι εποχές είναι περίεργες. Ο Ψυχρός Πόλεμος, ο ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης είναι στο φόρτε του. Στη Μέση Ανατολή ετοιμάζεται η «Μεγάλη Ανατροπή» με το Ισραήλ να μεθοδεύει την τελική του επίθεση (όπως νόμιζε) κατά των Αράβων. Στην Κύπρο τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Τα γεγονότα της Κοκκίνου με τους τουρκοκύπριους νεκρούς από τις σφαίρες των ακροδεξιών ελληνοκυπρίων ξυπνά την Άγκυρα, που μεθοδεύει πια και αυτή την «τελική λύση».

Από τις αρχές της δεκαετίας του '50 έχει συσταθεί μία παραστρατιωτική οργάνωση, ο «ΙΔΕΑ». Σε αυτήν «στρατοπεδεύουν» τα ακροδεξιά στοιχεία, στρατιωτικοί και πολιτικοί. Ο Γιώργος Παπαδόπουλος. Οι Μακαρέζοι και οι Παττακοί γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν στα σπλάχνα αυτής της οργάνωσης.

1967. Η Ελλάδα στους δρόμους. ‘Έχουν προκηρυχθεί εκλογές. Το Παλάτι κινείται να ανατρέψει την δημοκρατική τάξη. Οι Στρατηγοί ετοιμάζουν πραξικόπημα. Μερικοί συνταγματάρχες επιχειρούν να προλάβουν την εφαρμογή των σχεδίων του παλατιού και των ανώτατων στελεχών του Στρατού. Τα καταφέρνουν. Η Κοινωνία πιάνεται στον ύπνο. Η Αριστερά επίσης. Τα ξερονήσια γεμίζουν από προοδευτικούς εξόριστους. Ο Θεοδωράκης τραγουδά απομονωμένος εξόριστος στη Ζάτουνα. Στην οδό Μπουμπουλίνας, πάνω στην ταράτσα, εξολοθρεύονται ψυχές δημοκρατικών ανθρώπων από βασανιστές με πρόσωπο και ονοματεπώνυμο. Μία λέξη σιγοψιθυρίζεται: «Φάλαγγα»... Ο εφιάλτης θα κρατήσει επτά χρόνια. Η κυπριακή τραγωδία θα λειτουργήσει σαν καταλύτης. Η Χούντα πέφτει και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ξανάρχεται. Η περίοδος της Μεταπολίτευσης θα αρχίσει με τους καλύτερους οιωνούς. Αναγνωρίζεται το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος. Η κοινωνία δηλώνει με ανακούφιση πως η εθνική συμφιλίωση είναι γεγονός. Έρχεται σιγά σιγά η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι κυβερνήσεις αλλάζουν, ο Ανδρέας Παπανδρέου μεσουρανεί, η χώρα αλλάζει. Αυτοί που ήταν παιδιά το 1967 είναι πιά μεσήλικες και πολλοί δεν θέλουν να θυμούνται. Η νέα γενιά δεν έχει αναφορές. Είναι το αντίτιμο της λήθης, αλλά λαός που ξεχνά αυτοκτονεί. Κοινωνία που λησμονεί αργοπεθαίνει. Αν ο πόλεμος είναι το μεγάλο κακό, ο εμφύλιος τότε είναι το απόλυτο κακό. Ο φασισμός είναι το μέσον, το όχημα. Η Ελλάδα από το 1940 έως και το 1974 βίωσε την απόλυτη βαρβαρότητα. Το ξεπέρασε και κάποια στιγμή νόμισε πως δεν υπάρχουν πια βάρβαροι. Ο ποιητής έχει προειδοποιήσει όμως. Οι βάρβαροι δεν τελειώνουν ποτέ. Θα είναι πάντα εκεί κάπου και θα τους περιμένουμε. pigi---zougla.gr

Στο νοσοκομείο του Ρίου ο Νίκος Παλαιοκώστας


Στο νοσοκομείο του Ρίου ο Νίκος Παλαιοκώστας

21 Απριλίου 2009, 14:06


Ειδική μονάδα των ΕΚΑΜ αναχώρησε από την Αθήνα για να συμμετάσχει στη φρούρηση του Νίκου Παλαιοκώστα που βρίσκεται στο νοσοκομείο του Ρίου, προκειμένου να υποβληθεί σε εξετάσεις αφού, σύμφωνα με πληροφορίες, ενδέχεται να έχει καρδιακό πρόβλημα και παρουσιάζει υψηλή αρτηριακή πίεση.

Άφωνοι οι κάτοικοι της Πάτρας και των Μποζαΐτικων, είδαν το μεσημέρι να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια τους εκτεταμένη επιχείρηση της αστυνομίας. Κλούβα του Τμήματος Μεταγωγών, αστυνομικοί της ασφάλειας Πάτρας και μοτοσικλετιστές της ομάδας «Ζ» με αναμένους φάρους και έχοντας αναπτύξει μεγάλες ταχύτητες, ακολουθούσαν πορεία από το κλειστό σωφρονιστικό κατάστημα του Αγίου Στεφάνου προς το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου.

Αφορμή στάθηκε η αδιαθεσία του διαβόητου κακοποιού Νίκου Παλαιοκώστα, αδελφού του Βασίλη, από τη φυλακή της Πάτρας στο νοσοκομείο. Οι ενοχλήσεις που ένιωθε στην καρδιά και η υψηλή αρτηριακή πίεση που τον ταλαιπωρούν ανάγκασαν τους γιατρούς των φυλακών Αγίου Στεφάνου να ζητήσουν τη μεταφορά του στα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου του Ρίου για να τον εξετάσουν οι γιατροί, παρουσία ισχυρής αστυνομικής δύναμης.

Τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας έχουν να κάνουν με την… προϋπηρεσία των αδελφών Παλαιοκώστα στις αποδράσεις.

Ανησυχία στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ επικρατεί και λόγο της σχέσης που έχουν τα δύο αδέλφια μεταξύ τους, αφού έως σήμερα αυτός ο οποίος ήταν ελεύθερος προσπαθούσε πάντα να βοηθήσει τον άλλο να δραπετεύσει.

Στο παρελθόν, τα αδέλφια είχαν καταφέρει να αποδράσουν από το λιμάνι της Κυλλήνης στη διάρκεια μεταγωγής τους.

Για αυτό το λόγο έχουν ζητήσει και τη συνδρομή από Αθήνα. Ειδικές δυνάμεις της ΕΚΑΜ και της Ασφάλειας ετοιμάζονται να κατέβουν για να εντείνουν τα μέτρα ασφάλειας κατά την παραμονή του Νίκου Παλαιοκώστα στο Νοσοκομείο.

(πρώτη ενημέρωση 21 Απριλίου 2009, 14:06) pigi---zougla.gr

Χωρίς σχόλιο





Share on Facebook

Αν γίνουν εκλογές;


"Αν πάντως γίνουν εκλογές, εγώ λέω να ψηφίσουμε αυτούς που δέν ξέρουμε, γιατί αυτοί που ξέρουμε τα διέλυσαν όλα"

ANAΓΝΩΣΤΗΣ



Share on Facebook

Θεσσαλονίκη 21 Απριλίου 2009: τι είναι σήμερα


21 Απριλίου 2009. Τι είναι σήμερα;

Επειδή, εμείς δεν ξεχνάμε, σήμερα είναι η δημοπρασία, για την ανάδειξη εργολάβου, ο οποίος θα απομακρύνει τις διαφημιστικές πινακίδες, από την περιφερειακή οδό της Θεσσαλονίκης.
σχετικό: http://taxalia.blogspot.com/2009/04/21.html
Η πείρα μας έχει διδάξει, ότι ο φόβος απέναντι στη μαφία των πινακίδων, συχνά παίρνει τη μορφή "άγονων διαγωνισμών". Με τα λόγια, όλοι καταδικάζουν το φαινόμενο. Όταν έρχεται η ώρα της απομάκρυνσης, βρίσκουν χίλιες δυό δικαιολογίες, όπως η "έλλειψη πόρων", η "απροθυμία των εργολάβων", η "μη τήρηση συμβατικών υποχρεώσεων" και άλλες μπαρούφες.

Για να δούμε λοιπόν, που θα καταλήξει ο διαγωνισμός και πότε θα δούμε να εφαρμόζεται (;) ο νόμος.